Weet jij nog waarom je ooit naar de kunstacademie bent gegaan? Of waarom je bent begonnen met dans? Waar jij als kind úren mee door kon gaan zonder moe te worden?
Gaandeweg vergeten we vaak waar we het ook al weer voor doen, omdat we zo hard bezig zijn met groeien. Om opdrachten binnen te halen. De ‘kick’ om te scoren. Vaak heb je als academie student ook nog eens zoveel beperkingen en oordelen over wat ‘kunst’ en ‘goed werk’ is meegekregen, dat je eigenlijk niet eens meer weet wat jij nou mooi of leuk vindt . En wat je het liefste doet. We zijn vaak iets gaan doen omdat een docent daar zo enthousiast over was, of een van onze eerste opdrachtgevers, onze klasgenoten, onze ouders, of wie dan ook. Omdat we op zoek waren naar goedkeuring.
Ik sprak een ervaren documentair fotografe die de laatste tijd erg blij werd van (in haar ogen) heel ‘simpele’ foto’s maken. Ze was er ook nog eens heel goed in, kreeg veel positieve reacties en mensen wilde haar werk kopen. Alleen…zij vond het zelf maar ‘snapshots’. Het was niet haar ‘echte’ werk en ze vond het niet documentair genoeg. “Alleen leuk voor op Facebook”, zei ze erover.
Onzin! Dus als iets je makkelijk afgaat, je er plezier aan beleeft, wie bepaalt dan wat goed is, of niet? ‘Niet documentair genoeg’ was niet haar eigen mening. Dit was het oordeel van haar oude docenten die in haar hoofd tekeer gingen. Acht jaar na je afstuderen is het tijd om die oude oordelen, zogenaamd goedbedoeld en om je werk ‘beter’ te maken, niet meer (te) serieus te nemen en te gaan doen wat je makkelijk afgaat en waar je plezier in hebt. Daarom vraag ik je: ‘Hoe zou het zijn om minder hard te werken, meer te genieten en alleen nog maar opdrachten te doen die bij jouw grootste passie en diepste drijfveer aansluiten?’ Lekker? Bevrijdend? Spannend?
ontregelen, zodat ze weer leren spelen
Daarom wordt het tijd dat je gaat professionaliseren als creatief. Professionaliseren gaat over nog beter weten wat jij het allerliefste doet en dit ook helder communiceren. Douwe Hoekstra, voorman van Atelier van Lieshout, zegt dat ze nieuwe mensen die van de academie komen eerst moeten ‘ontregelen, zodat ze weer leren spelen’. Voor jou is het al wat langer geleden dat je van school kwam, maar weet jij nog wanneer je aan het spelen en wanneer je aan het ‘werken’ bent? Werken is wanneer je je teveel aan het conformeren bent om maar die opdracht binnen te halen. Of als je gaat maken wat je denkt dat de opdrachtgever wilt, ondanks dat hij of zij jou heeft gekozen om jouw unieke signatuur. Of als je vooral doet waar je ‘goed’ in bent, in plaats van waar je blij van wordt. Of als je werk maakt dat past in de kunstscene, omdat je anders niet meer ‘arty farty’ genoeg bent.
Arty farty my ass. Natuurlijk, creativiteit gaat ook over omgaan met beperkingen, alleen is het wel goed om je verhaal als creatieve ondernemer eens in de paar jaar onder de loep te nemen en aan te scherpen; waar sta ik nu? Ben ik nog op de juiste weg?
Als je erachter komt dat je sommige opdrachten eigenlijk vooral doet voor het geld of goedkeuring (of uit angst voor het verliezen van een opdrachtgever), dan kun je in het vervolg misschien eens ‘nee’ verkopen. Waarom? Omdat wanneer jij meer gaat doen waar je echt plezier in hebt, je meer werk van echte kwaliteit maakt: gemaakt met je hart in plaats van je hoofd. Daardoor is je opdrachtgever nog enthousiaster over je product, je levert moeiteloos 120%, en wordt hij een ambassadeur van jou EN van je werk. Hij gaat dan meer mensen aanleveren die ook gaan voor waar jij het beste in bent!
Wil jij je ook (nog) meer inspirerende opdrachten? Ik help jou het verhaal over je creatieve onderneming scherp krijgen en helder formuleren zodat je moeiteloos klanten vindt en nog meer gaat doen waar jij blij van wordt!