Deze ervaring is mijn bewijs
Twee maanden geleden loop ik op straat en zie ik een meisje met een heel mooie sjaal om; met precies de kleuren die ik prachtig vind. Echt een sjaal voor mij. Wonderbaarlijk genoeg voelt hij ook gelijk als MIJN sjaal, terwijl hij om háár nek hangt.
Dus ik loop op het meisje af, complimenteer haar met haar sjaal en vraag waar ze hem gekocht heeft. Ze heeft hem onlangs bij een grote winkel in de Kalverstraat gekocht, in de uitverkoop. “Misschien is hij er nog..”, zegt ze.
Ik twijfel: ik heb weinig tijd, op dat moment weinig geld, en koop liever niet meer bij grote ketens en al helemaal niet in de Kalverstraat. Maar dit is anders. Ik vind hem zo mooi dat ik, even snel voordat ik ga werken, toch even langs rijd: wie weet is hij er nog……
Helaassss. Uitverkocht.
Jammer! Het voelde namelijk écht als ‘mijn’ sjaal. Alsof mijn naam erop stond. Maar goed, ik vertrouw steeds meer op ‘het universum’ en het was blijkbaar niet de bedoeling dat ik die sjaal zou hebben… Dus ik laat het los en ga werken.
Twee dagen later fiets ik rond middernacht over het Hugo de Grootplein, een plein wat ik regelmatig ‘s avonds passeer,
en zie verderop iets op de stoep liggen. Een hoopje.
Het lijkt wel een sjaal. “Hmmmm, ik heb nog steeds een sjaal nodig….”, gaat er door me heen. Ik ben nogal een ‘struiner’ maar dit lag op de stoep, wie weet super vies en ik wilde naar huis…..
Ik passeer het hoopje en zie opeens dat hij ook wel iets heeft van de sjaal die ik 2 dagen daarvoor gezien heb. Ik rijd door, want ja, ik ga toch niet iets van straat oprapen, het is vast niet die sjaal, hij is vast vies, het is laat, ik wil naar huis…..
NEE! Let op de tekens!! Herinner ik mezelf.
Mijn eerste gevoel was “kijken”, maar daarna begon mijn hoofd met allerlei tegenargumenten…En juist dat vertrouwen op die 1e impuls, dat 1e echte en authentieke gevoel, dat probeer ik steeds meer te horen én er vooral ook naar te luisteren.
Dus…. Ik rem acuut. Stap af. Loop terug, buig me over het hoopje en…. Ja hoor, het is de sjaal die ik 2 dagen terug had gezien en zo goed als nieuw. Schoon (voor zover ik kon zien) en geen rechtmatige eigenaar te bekennen….
Ik dacht altijd dat ik alles ‘alleen moest doen’. Ik geloof niet echt in een god en weet: ik ben ‘verantwoordelijk voor mijn eigen geluk’. Toch was dit zo’n duidelijk bewijs dat er ‘iets’ is dat voor mij zorgt, dat ik alleen maar hoef op te letten, te vertrouwen en mijn (angst/twijfel) gedachten niet serieus moet nemen.
Als ik mijn innerlijk kompas volg, naar mijn gevoel luister en de ‘tekens’ zie, gebeuren er magische dingen die ik vooraf niet had kunnen bedenken.
See the magic -> Feel the magic
“Dank u universum!”
Ik ben gek op dit soort ervaringen, heb jij ook zon’ magische ervaring?
Ik spaar ze! 
<3